Categorie: Route des SEL en Lyon

Op dit ogenblik sta ik op een parking iets te westen van Dijon.

Nog een paar uren en ik ben op mijn bestemming.

Spijtig dat die trein zo vroeg vertrok vanuit Tourcoing. 5u is toch geen uur, he! De trein reed vandaag! en dat zou 5 uur hebben geduurd. Nu ga ik mijn tiende uur in. (En heb geluk met de aansluiting).

Helaas heb ik mijn “coupé” moeten delen. Ik kan dus moeilijker aan mijn spullen. Goh… ik mag niet klagen voor die prijs. Wifi en 3 films (version français)

Zoals steeds heb ik mijn gastvrouw op de hoogte gebracht van mijn vorderingen. Al beperk ik het meestal tot een SMSje in de stad van aankomst.

Uiteindelijk was het na 22u toen de bus eindelijk Lyon station binnenreed.

Ik had intussen mijn gastvrouw op de hoogte gebracht van mijn laattijdige aankomst. Ze stelde voor om me te komen halen, omdat de bussen na een bepaald uur minder talrijk reden. Ik stemde daarmee in, dan hoefde ik ook niet te zoeken naar het adres.

Na wat zoeken naar een uitgang stuurde ik een SMS waarin ik mezelf beschreef, zij had intussen hetzelfde gedaan.

Na een tijdje wachten vonden we mekaar.

Ik zette mijn bagage in de auto en reed een tiental minuutjes door nachtelijk Lyon.

Ik werd begroet door Chipette, een angstige kat (wat wil je als je een deel van je leven van verwaarlozing hebt gekend), en Nougat, een iets gezettere kat die heel graag vriendjes wou worden… of wou ze eens zien wat in mijn bord lag?

Ik zette mijn bagage in de kamer en gaf mijn doosje pralines af.

Bij aankomst warmde ze soep voor mij. Een beetje beschaamd zei ze dat het uit blik kwam. Daar was ik al heel blij mee.

Bij de soep kreeg ik een potje linzen. En uiteraard een aperitiefje van crème met roze wijn.

We sloten af zoals een Fransman het betaamd met een stukje kaas en een sneetje brood.

Intussen proefde ze van de chocolade, die ze overheerlijk vond.

Daarna toonde ze me de badkamer en het toilet.

Ik maakte me klaar en ging toen slapen. Het was best het dagje wel.

Toen Chipie en Nougat van zich lieten horen, stond ik ook op.

Ik nam een douche en kleedde me aan. Intussen had Josette het ontbijt al klaargezet: een grote kom koffie, wat sneedjes brood en een kommetje zelfgemaakte confituur.

Voor ik de stad introk gaf ze me een sleutel mee en legde uit waarvoor alles diende: de poort, de voordeur en het appartement.

Ik vertrok en ontdekte Lyon.

’s Avonds moest ik uiteraard die heuvel weer op en mijn GPS stuurde me door de smalste en meest stijle paden.

Gevolg was dat ik eerst een douche nam en wat uitruste.

Een uur later stuurde ik haar berichtje en kwam wat later thuis.

Ze maakte wat eten. Maar eerst een aperitiefje… Met een glaasje wijn gaat alles toch een stuk vlotter.

We sloten af met een stukje kaas en een paar sneedjes brood.

We keken nog wat naar de télé.

Ik had voor de volgende dag een ticket willen boeken voor een dagje Grenoble. Ik kwam online uit op €18 heen/terug. Helaas had ik mijn prepaid kaart niet genoeg bijgevuld en was ik ook mijn kaartlezer vergeten. Dus kon ik niet betalen.

Dan maar aan de chauffeur betalen. Zorgen voor morgen…

Vandaag stond ik op met het plan om Grenoble te verkennen.

Maar eerst met de bus er raken.

Na het ontbijt liep ik mdee met Josette naar Perrache. Het begin ging vlot, maar dan kwam die Montée. Die nu dus behoorlijk stijl afdaalde.

In Vieux-Lyon liep ik rechtdoor zo het station binnen.

Ik was wat vroeg, maar dat gaf me de tijd om een ticket te bemachtigen.

Een bus naar Dijon stond wat te wachtte en ik stelde hem de vraag of ik tickets kon boeken aan de chauffeur zelf. “Ja dat kon, wat duurder en enkel met baar geld”. Ok, het zou me dus vandaag lukken.

Na een dik half uur later kwam de bus voor Grenoble aan. Ik wachtte mijn beurt af en vroeg toen om een ticket heen/terug te kopen. De chauffeur waarschuwde me dat hij geen wisselgeld had. Uiteindelijk kwam hij uit op €23. Ik had gelukkig net genoeg geld op zak en kon perfect passen. Ik kreeg een ticket met een QR-code.

En weg was ik naar het zuiden.

Bij het terugkeren toonde ik het ticket aan de chauffeur en hij kon het niet valideren. Tenslotte vroeg hij waar ik het gekocht had. Toen ik vertelde dat ik het had van de chauffeur, begreep hij de situatie.

€23 is de normale prijs van een enkele rit. Dus moest ik nogmaals €23 ophoesten om thuis te raken.

Hij vroeg me waarom ik in Lyon niet mijn ticket in de winkel had gekocht aan internetprijs. Was die er dan?

De volgende dagen heb ik gezocht en uiteindelijk gevonden.

Maar toen hoefde het niet meer.

Bij thuiskomst was er een hartelijke ontvangst met een glaasje wijn en een lekkere maaltijd.