Ik zag de zon zakken in de zee

Eigenlijk net het omgekeerde. Maar niemand kwam ooit op het idee om een liedje te maken over een zon die opkomt in de bergen. Opstaan om 5u liep wat moeilijk, maar toen we in de bossen waren en de boslucht opsnoven was ik klaarwakker. De gids loodste ons naar een uitstekende rots over een vallei. … Lees verder “Ik zag de zon zakken in de zee”

Eigenlijk net het omgekeerde. Maar niemand kwam ooit op het idee om een liedje te maken over een zon die opkomt in de bergen.

Opstaan om 5u liep wat moeilijk, maar toen we in de bossen waren en de boslucht opsnoven was ik klaarwakker.

De gids loodste ons naar een uitstekende rots over een vallei.

We gingen allemaal zitten en zagen een hemels landschap zich uitstrekken. Iets later zagen we aan de horizon een rode tint, die steeds groter en helderder werd. De eerste lichtstralen vielen op de bergwand en zakten langzaam af naar het dal. Het was een adembenemend zicht.

Toen het al goed licht was stappten we terug richting hotel, want onze maag begon al te knorren en er wachtte ons een lekker ontbijt.

In de ochtend was een wandeling gepland naar het dorp. Tijdens de tocht begon ik te praten tegen de Waalse jongen waarmee ik eerder die kamer had gedeeld in Polen. We hadden veel onderwerpen maar vooral het verschil in taalonderwijs boeide me. Vooral omdat toen in Wallonië de keuze kon worden gemaakt tussen Engels als tweede taal of Nederlands. Mijn gesprekspartner had gekozen voor Nederlands, dat ongebruikelijk was.

“Omdat Engels nu eenmaal interessanter is.”
– “Denk je? Bijna 70% van het land spreekt Nederlands?”
– Ja, dat klopt maar wisselen jullie niet automatisch naar Frans?
– Tja.

Het werd een warme middag en de voettocht bleef maar duren. We waren dan ook blij om een begin te ontwaren van een dorp. Even later stonden me op het centrale plein. We kregen een picknick die na zo’n tocht erg welkom was.

Welk dorp het precies was, zou ik niet meer weten, zeker niet hoe je dat moet uitspreken.

Wel weet ik dat er die avond als afsluiting een feestje was gepland in een authentiek restaurant in het dorp. In een kelder was een stevige maaltijd bereid. Stevig, zoals dat meestal het geval is in een bergachtige regio. Na de maaltijd werd er muziek gespeeld en we mochten zelfs een glas bier bij de maaltijd. Ik heb zelfs een danske geplasseerd. Was het de alcohol of een euforisch gevoel, wie zal het zeggen. Het was in ieder geval een leuke avond.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *