De voorbereidingen schieten goed op. De jaarlijkse tandcontrole is achter de rug. Ik ben zelfs naar de huisarts geweest om mijn vaccins (nee niet C) in orde te brengen. Ik ben nu voor 10 jaar terug veilig voor geoxideerd afval. Nu, dat vermijd ik liever…
Ik heb een rondje gedaan met mijn auto om alle boeken op te halen in de bibliotheken zodat ik op reis kan nalezen waar ik heen moet. Met een auto door het centrum rijden is nog steeds een nachtmerrie vooral omdat die oranje mannetjes niet echt uit hun doppen kijken. Ik vroeg me op dat moment af of ik niet beter voor de bus had gekozen… Veel rustiger ging het in de bib van Assebroek. Ik ben zelfs langsgereden bij mijn ouders om mijn paraplu op te halen. Tenslotte heb ik in Sint-Kruis nog enkele wandelgidsen opgehaald.
De dokter raadde me de site “Wanda” aan (er is ook een app). Dit is van een erg betrouwbare bron: het Tropisch Instituut in Antwerpen. Het probleem in Zweden zijn teken. Dus heb ik kosten nog moeite gespaard om me daartegen te wapenen.
Toen ik thuiskwam heb ik een mail opgesteld naar de uitgever van de wandelgidsen zodat ik de GPS-tracks kon bemachtigen. Het is geen must, maar het is wel handig als leidraad.
Toen ik nog eens op internet zocht merkte ik dat er nog een reisroute bestond: Sassnitz naar Ystad. Na analyse leek ze zelfs de beste. OK, het is een stuk duurder (op sommige dagen), maar de overtocht duurt maar 2,5 uur en, en dat gaf de doorslag omwille van het vroegere vertrekuur kom ik ook vroeger aan in Zweden. 15u i.p.v. 21u30. Om naar Sassnitz te rijden moet ik wel nog meer dan een uur verder oostelijk rijden, maar daar zie ik niet tegenop.
Ik heb op de kalender gekeken en heb de datum van vertrek ingesteld op 3 juni om 20u ’s avonds. Dat wil dus zeggen dat ik op 2 juni naar het AZ St-Jan ga om daar een corona-test af te laten nemen, aangezien het tot wel 24u duurt alvorens ik resultaat heb.
Op aanraden van Filip heb ik ook eens gekeken hoe het zit met de avondklok in België (afgeschaft), Nederland (afgeschaft) en Duitsland. Die laatste is, zoals de Duitser betaamd, duidelijk, alleen wat lastig om te handhaven lijkt me. De “notbremse”, de noodrem dus, treed in werking als er in een district een besmettingsgraad is van meer dan 100/dag. Die nood-procedure houdt in dat o.a. niemand ’s avonds mag buiten komen. Op de ADAC heb ik een prachtig interactief kaartje gevonden waarom de kleurencodes netjes zijn aangegeven. Er zijn enkele plaatsen die donker kleuren, voornamelijk in het zuiden van het land. Ik hou uiteraard dit kaartje in de gaten, want als ik me in die zone bevind ben ik strafbaar en dat hoeft nu ook weer niet. Alleen weet ik niet hoe het zit met snelwegen.